13 juni 2017

Weet niet wat het is, maar we slapen hier beiden fantastisch. Onze camper is dus blijkbaar goed geïsoleerd. Niks gewaar geworden van de grote hitte. Gisteren temperaturen van boven de 35 graden en ‘k zweer het: das veel. En heel dorstig ook….

De camping ‘Pinar de San José’ is ideaal: we staan onder parasoldennen en die houden de grootste warmte boven ‘hun muts’. Wordt hier zelden “onaangenaam” heet. ‘Gewoon’ heet is al erg genoeg… Dus hebben we in klein comité besloten, hier nog een paar dagen en uiteraard nachten te blijven.

Fietsdag. De wind is minder sterk dan gisteren. Wel fel, maar niet van die onvoorspelbare rukwinden. En dat is fantastisch, want er is hier geen fietspad noch pechstrook en het asfalt gaat naast de witte, volle lijn, direct zo’n halve meter naar beneden, naar ‘nergens’.. En toch, waarde landgenoten, voel ik mij in Spanje vrij veilig. De modale automobilist laat anderhalve meter vrij wanneer hij/zij een fietser voorbijsteekt. Jammer genoeg zijn hier veel buitenlanders die deze regel niet respecteren, vooral Britten. Zij weten blijkbaar niet wat 1,5m betekent…..

Fietsen dus. Een stukje de A-2233 en dan de ‘Carril de San Ambrosio’ op, een grindpad met veel putten en bulten, waar Leentje haar duidelijk niet thuis voelt… Eén valpartijtje en 6 kilometer verder komen we op een asfaltweg in het gehucht San Ambrosio, waar een vriendelijke lokale dame ons eerst in het Spaans en nadien in het Engels uitlegt, hoe we het best rijden. Als we op een grotere weg komen – blijkt later ook de eerder bereden A-2233 te zijn, zegt Leentje ‘naar rechts’, ikke ‘naar links’ en dus rijden we naar links. Tot we enige kilometer verder – we zijn dan bijna afgedaald tot in Barbate, tot de vaststelling komen dat we de verkeerde kant uitgaan. We maken rechtsomkeer. Leentje had dus gelijk, wééral…..

Vaststelling: we komen geen andere fietsers tegen, die blijven wegens de hitte wijselijk binnen. Wel een paar MBT-ers…

Terras nummer één: ‘Horno de Leña’. De hier vernoemde ‘Leña’ heeft niks te maken met Leentje, al kan zij ook behoorlijk ‘houterig’ lijken op haar Elodie… Hebben het verdiend: is snikheet. Temperatuur gaat niet onder de 35 vandaag…. Komen tot rust, consumeren ene consummatie of twee en… fietsen verder. Passeren de weg naar de vuurtoren ‘Faro de Trafalgar’ op de gelijknamige kaap.

‘Cabo de Trafalgar’. In 1805 heeft admiraal Nelson – een groot zeeman, met de Engelse vloot hier strijd geleverd met de verenigde Spaans-Franse vloot van admiraal Villeneuve – een omhooggevallen prutser, met meer centen in de familie, die van enige krijgskunde geen camembert had gegeten. Na veel heen-en-weer geknal, nieuwe aanvalstechnieken der Engelsen en gevechten van man-tegen-man op de linieschepen, werd de Spaans-Franse vloot bijna compleet de bodem ingeboord en kon Napoleon zijn droom om ooit Engeland te overrompelen, compleet vergeten. Jammer voor Horatio Nelson: hij werd door een Franse scherpschutter overhoop geknald en overleefde die snode aanval niet. Hij wilde geen zeemansgraf – was blijkbaar bang van water, en dus werd zijn lijk bewaard in een vat rum tot hij kon begraven worden in St. Paul’s Cathedral. Op Trafalgar Square in Londen – dat herinnert aan deze zeeslag, staat Horatio Nelson te pronken.

Fietsen – is nu eerder puffend voort bewegen geworden, naar een plaatsje aan zee, de chiringuito ‘La Kalima’ aan Zahora Playa. Zalig onderuitgezakt in een zeteltje, beschermd tegen de brandende zon onder een rieten parasol, geniete we van een ‘Estrella’. Kleinigheid gegeten ook…

Verder op ’t veloke, richting Caños de Meca. Efkes onderuit op het strand om na een half uur vast te stellen, dat minder-aan-de-zon-blootgestelde-onderdelen-van-ons-lijf, een dieprode kleur hebben gekregen en ons doet besluiten: ’t was genoeg voor vandaag… Puffen naar de camping - Charles en Elodie opzwepend tot een laatste inspanning, ploffen in onze zeteltjes, schenken een glas koele wijn in, en smelten verder weg…

Koele douche en rond achten gaan we eten: selfmade deze keer. Wat ajuin, look, tomatenpuree en zeevruchten dooreen gehakseld smaken héérlijk bij een stuk brood. En een glas wijn natuurlijk… Oké, we drinken heel wat af. Misschien zouden we wat meer water moeten drinken. Maar wáter!?! En we douchen al zoveel….

Geen rode, ondergaande zon vandaag…