Dag 67 – Loarre naar Huesca en teru

18 juli 2017

Waarde Xavier: jouw Spaans is zelfs voor de meest bereidwillige nerd moeilijk te verstaan.... :-)
Ik heb met mijn ‘camionette’ de voor auto’s berijdbare weg afgelegd in de Bárdenas. Dat is een behoorlijke goed berijdbare grindweg, en daar heb je zelfs met een wagen als de mijne, geen problemen. Het PN de Bárdenas Reales is 42.500 ha groot en er zijn heel veel paden uitgestippeld voor mountainbikers én wandelaars, waar ik met mijne Charel zelfs niet aan begin, wegens té… En dáár zullen die Fransen die je zag op Youtube rondgesjeesd hebben. Maar ook op de ‘grote weg’ is het landschap adembenemend! Zeker doen als je in de omgeving bent..

Kwart na acht uit bed… Ik begin er verdorie een gewoonte van te maken lang te slapen. Maar dat schijnt hier in Spanje toch de normaalste zaak van de wereld te zijn “lang slapen”. Toch voor degenen die niet moeten werken…

Ik laat de Charel rusten. ’t Is hier trouwens heuvelachtig² en ik vrees dat de combinatie Bo-Charel het hier moeilijk gaat krijgen… Kies voor zekerheid: ga met de auto een toerke doen. De hoofdreden: ik heb gisteren onderweg vergeten geld “tanken” en zit hier nu met 10 euro op zak. Dat is zo’n ambetant gevoel, dat ik besluit naar Huesca te rijden, want hier in Loarre is er geen geldautomaat….

Maar eerst hou ik halt in Loarre voor een bezoekje aan de ‘Iglesia de San Esteban de la Huerta’. Amaai, wat een schoonheid! De kerk werd pas gebouwd begin 16de eeuw, maar bewaart wel de schatten van het ‘Castillo de Loarre’: twee met goud belegde koperen koffers uit de 11de eeuw – eentje met de relieken van San Demetrio, en twee Romaanse beelden: de ‘Virgen del Castillo’ en ‘San Pedro’. Wat ik het mooiste vond: de muurschilderingen met fragmenten uit het leven van San Demetrio. En benevens dat, nog heel wat vergulde gotische altaarstukken. De toren kun je ‘beklimmen’. 90 stevige trappen hoger, kom je in een zaaltje waar de klokken hangen en het zicht op de omgeving belemmerd wordt door kippengaas. Maar ik een hoekje en mits wat bukken, kom je aan een wenteltrap – juist breed genoeg om mijn Breugel-figuur naar boven te wurmen, die naar de top van de kerktoren gaat en waar je vrij zicht hebt op de omgeving.
Altijd plezant, zo’n wijds uitzicht: mensen lijken op Playmobil-mannekes, de dorsmachine is niet hoorbaar. Stof, veel stof vliegt op bij het maaien en de wouwen pikken in duikvlucht opvliegende insecten op. Luchtballet. De bergen lijken zo dichtbij maar liggen kilometers verder. Duiven vliegen op als ik bovenkom, gierzwaluwen doen hun wilde rondjes…

Trappen af, nog wat rondneuzen in het dorpje, waar wel wat mooie middeleeuwse huizen staan én een bruggetje, dat vrolijk wordt beschreven als de ‘Puente Romano’, maar eigenlijk een vrij klein voetgangersbruggetje is over de Astón en “hoogstwaarschijnlijk” niks heeft te zien met enige Romein..

Ik ga naar Huesca. Geld halen waar het te halen valt: bij een bank. Parkeer mij in de omgeving van de universiteitsgebouwen van Zaragossa. En wandel door steegjes en bots op het een na het andere indrukwekkende gebouw of kerk.

Ik stap binnen in het ‘Museo de Huesca’, dat sinds 1968 gevestigd is in de gebouwen van de vroegere ‘Universidad Sertoriana’ die dateren van 1690. Ze werden gebouwd op waar eens – zo wordt verondersteld, de eerste voorloper van een universiteit stond die geleid werd door Quintus Sertorius. We schrijven 77 BC.

In vier zalen kun je je vergapen aan vondsten gedaan in de provincie Huesca, daterend van de Paleolithische – 250.000 BC, tot de Middeleeuwse tijd en alles wat er tussen ligt: Neolithische tijd, Bronstijd, Urnveldcultuur, rotstekeningen, Iberische en Romeinse tijd, Visigoten… Indrukwekkend! Voor mij één van de mooiste archeologische musea die ik bezocht. Maar dat is ook relatief. Ik zeg dat bijna overal… Om aan te tonen waar de vondsten gebeurden, hangen kaarten met de archeologische sites. Ga toch eens een strijdplan opstellen om er toch een paar te bezoeken…. Volgende keer…

Er zijn ook wat zalen, waar schilderijen en kunstwerken te zien zijn vanaf de 13de eeuw. Hoogtepunten: het originele, barokke altaarstuk uit de de kapel van de Sertorius Universiteit, schilderijen en etsen van Francisco de Goya, Valentín Carderera en de lokale artist Ramón Acín.
Een museum dat echt de moeite is om te bezoeken en ’t is bovendien gratis….

Nog wat rondgeslenterd en één stukje gegeten van een ik-weet-niet-hoe-dat-heet, maar wel veel komkommer, ei, look en melk bevatte Lékker!
Sta hier weer onder de amandelboom op de Camping Castillo de Loarre. ’t Is hier goed: gratis Wifi, goedkope wijn – 1 euro, en goedkope staanplaats – 16,5 euro. En bovenal: ’t is hier zó rustig…. Ga nog wat blijven hier….

Eén ding: Wifi is er enkel in de omgeving van het restaurant/bar. Ik moet dus daarheen, vree tegen mijn ‘goesting’….