Dag 23 - Van Palomares naar Balerma…
Door: Bo
04 Juni 2017 | Spanje, Balerma
Had gisterenavond geen geluk: Monika was niet open en dus geen CL-finale. Heb nog een poging gedaan in een ‘chiringuito’, maar daar waren enkel cocktails en tapas te krijgen… Heb dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om toch een ‘kleinigheid’ te consumeren….
Terug naar mijn ‘camionnette’ en wat gelezen… met een – hoe raden jullie het, een GT…
Deze morgen was het verdorie bewolkt. Stel je voor. Dat staat loodrecht op de argumenten om Andalusië verkocht te krijgen als het altijd blauwe, wolkenloze zuidelijke Al-Andalus… Maar de temperatuur is zalig en ik kan ontbijten op mijn terras, de wijde wereld dus…
Om halftien is alles ingepakt en kan ik vertrekken. Toch nog… De wolken blijven hangen boven de Sierra Cabrera en als ik Mojácar passeer, ziet het stadje er al niet meer zo helder wit uit…
Het is zondag en bovendien feestdag, dus weinig verkeer op de weg. Maar: Pinksteren wordt in Andalusië niet gevierd op zondag – das voor Catalonië, maar wel morgen. Benieuwd of ik daar iets ga van merken..
Ik wil naar Las Alpujarras, rij langs ‘stille wegen’… Dat mag je hier inderdaad letterlijk nemen: in Sorbas neem ik de AL-4101 tot Uleila del Campo, vandaar de A-1100 naar Los Yesos en gedurende die 31 km kom ik welgeteld zeven (7) auto’s tegen… Nochtans een prachtige, golvende weg tussen olijf-en amandelplantages, zover het oog reikt.
Niet veel verder kom ik in ‘het Wilde Westen’ - de ‘Desierto de Tabernas’, een ruige, dorre, verlaten streek waar heel wat ‘spaghettiwesterns’ werden opgenomen, zoals ‘The Good, the Bad en the Ugly’ en ‘For a Few Dollars More’. Maar ook ‘Lawrence of Arabia’ werd hier gedraaid. Wat rondgekeken met mijn verrekijker: geen Indianen…
Wat mij meer interesseerde was ‘Los Millares’. Een archeologische vindplaats. De hier opgegraven nederzetting uit de kopertijd is de belangrijkste van heel Europa, zowel wat grootte als vondsten betreft. Jammer dat ik hier pas rond de middag arriveerde en ik me in een drafje over het terrein moest haasten, aangezien de poort om 14u dichtgaat… Maar het drafje is nog gelukt en ik heb de bijzonderste items gezien. Belangrijk: zoals elke archeologische site is deze maar een bezoek waard als je geïnteresseerd bent én veel fantasie hebt. Aan beiden geen gebrek, zodoende…
Veel tijd om Las Alpujarres te bezien had ik niet meer. Toch de rit gedaan van Canjáyar naar Ohanes. De AL-3404 slingert gestaag naar omhoog. Heb de haarspeldenbochten niet geteld, maar het is een indrukwekkend aantal. Het landschap is fantastisch. Ik hield gewoon stil op de weg om een foto te nemen – er waren amper auto’s die ik hinderde. Afgelegen. Als ik op zo’n plaatsen kom, vraag ik me altijd af hoe een er contact werd gelegd met de buitenwereld. Zo van ‘Pa, ik ga ne keer naar mijn lief’…… Hallo, dat was een dagreis… enkel!! Weet het niet hé, maar er zal hier indertijd wat afgevogeld zijn ‘in de familie’….
De weergoden waren mij niet gunstig gestemd vandaag, en de ‘witte dorpen’ waren eer vaalgrijs.. Ik reed rond, stopte af en toe, keek naar de ‘niet-zo-witte-huisjes’ op de bergflanken, genoot van de wilde planten die als je goed kijkt toch mooie bloemen hebben, amuseerde me met de geanimeerde vluchtpatronen van de zwaluwen, sloeg de mussen gade die ook hier – zoals overal trouwens, druk aan het kibbelen waren en staarde me blind op de enorme plastieken kassen die hier allesbepalend zijn. Zo ver je kunt kijken, plastiek. Vanaf Berja tot aan zee, das 12 km, een wijduitgestrekte, witte folie-zee, die zonder onderbreking, langzaam over gaat in de Middellandse Zee. Archie-lelijk maar tegelijk Indrukwekkend. Moet een verschrikking zijn hierin te moeten werken…
Balerma, een uitvergroot dorp met stadsallures, een lange strandboulevard, eenrichtingsverkeer alom, wat parken waar veel mensen genieten van een babbel. Een paar cafés, veel te weinig naar Spaanse normen. Weinig restaurants. Geen sfeer, geen swung. Alleen in café Rincon. Dáár wordt gedronken en plezier gemaakt. De ‘patron’ is een grote zwarte kerel - met een fantastisch mooi, kleurrijk t-shirt aan, die nonchalant een flesje voor mij neer poot. Veel Noord-Afrikanen hier, vanwege de plastiek kassen waar het onwaarschijnlijk heet moet zijn overdag. Vandaar…
Ik sta hier goed, het is hier rustig. En goedkoop. Camping Mar Azul, 15 euro. WiFi gratis én: het werkt….
Morgen ga ik fietsen. Heb al meer dan 800 km ‘gechareld’…. We zijn dus tevreden creaturen…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley