Dag 34 – Van Zahora naar El Puerto Santa Maria

15 juni 2017

Probleem is als je niet direct alles neerschrijft er grote gaten ontstaan. Is het de leeftijd? De warmte? Het drankgebruik? Feit is dat ik dit schrijf op 18 juni, 4 dagen na de gebeurtenissen en das lang, vree lang….

Heb in ’t kort enige dingen genoteerd van die dag:

07u30: uit onze nest. De dagelijkse plichtplegingen, zoals daar zijn ontbijten, douchen. Aangezien we vandaag deze heerlijke plek onder de parasoldennen verlaten, moet er ook ’t een en ’t ander opgeruimd worden.

09u00: we zijn der vanonder…

11u15: zijn in Sanlúcar de Barrameda, aan de monding van de Rio Guadalquivir. Aan de overzijde ligt het PN de Doñana, dat er deze tijd van het jaar volkomen uitgedroogd bijligt en dus geen vogels te spotten zijn. We gaan er dit jaar dan ook niet langs. Het enige moment dat er eventueel water staat in Doñana is de winter en de vroege lente. Februari, maart, april moet je hier zijn om vogels te spotten, daarna: vergeet het… In Sanlúcar doen we een fikse wandeling langs de Guadalquivir, drinken een paar manzanillas en keren langs het strand terug. Schelpenbestand is hier gering, wel veel wilde oesterschelpen in de meest waanzinnige vormen. Veel mensen ook die genieten van de koelte die over de rivier door de straffe wind wordt aangevoerd. Het verschil tussen temperatuur op de kade en aan het strand is fenomenaal en scheelt toch minstens 5 graden. Als we terug aan de camper komen en erin stappen, krijg ik gelijk een “warmteslag”. Verschil tussen ‘buiten’ en ‘binnen’ is te groot. Efkes de airco opzetten en na een paar minuten zweten, ben ik weer de “oude”.

13u15: terug “en route”….

16u00: arriveren op camping ‘Las Dunas’ in El Puerto Sta. Maria. Eerste werkje: elektriciteit aansluiten. Kwestie dat onze drank koel blijft…. Elodie en Charles worden opgezadeld en we doen een “klein” toerke in de omgeving. Waren hier in het najaar 2015 ook al op deze camping, met een nare ervaring.

De story: we reden toen met de ‘Topsleeper’ boven op onze auto. Als je dan ergens heen wilt, moet die dicht geplooid worden. De ladder lieten we op de camping, ook onze tafel en de elektriciteitskabel. Hadden een plezante dag, floreerden langs de dorpjes aan de kust onder Cadiz, aten hier en daar wat tapas – ik herinner mij de heerlijke ‘albondigas’ in Novo Sancti Petri, en kwamen terug op de camping toen het al schemerde. Groot was onze verwondering, toen alles weg bleek te zijn: ladder, tafel, elektriciteitskabel…. Lap, probeer maar in de Topsleeper te geraken zonder ladder! We zijn hier van hot naar her gelopen, receptie, bewaker, onderhoudsman… Om kort te gaan: uiteindelijk is ‘bijna’ alles teruggekeerd, niet de verlengkabel….. Hebben er ’s anderendaags eentje gekocht in de Carrefour…

Naspel: Wat was er gebeurd? De camping wordt in het najaar niet zo druk bezocht – zwembad en winkeltje dicht, en in het deel waar wij geïnstalleerd stonden, verbleef ook een vrij grote groep ‘vaste bewoners van niet-Spaanse origine’. Die dachten toen ze ons zagen wegrijden, dat we die spulletjes vergeten waren en/of achterlieten. Werden dan maar verdeeld en mondjesmaat terugbezorgd, maar de verlengkabel bleek te bruikbaar en bleef ‘onvindbaar’….

23u00. Tijd voor DD…..