Dag 60 – Estella/Lizarra

Dinsdag 11 juli 2017

Geef acht: ’t is de Vlaamse feestdag. Is dat nog een “betaalde” vakantiedag? Toch voor de ambtenaren van de Vlaamse Gemeenschap zou ik denken. Bon, ik neem ook een dag verlof – sta ook op hun ‘loonlijst’, en toast op ons Vlaanderenland…

Hola, de lucht is blauw en er is geen geurtje meer van de compostfabriek, olé.

Ontbijt in ’t zonneke op mijn “terras”, zijnde ’t grasveld voor de camper. Was toch vier dagen geleden dat ik dat kon gezien de mindere weersomstandigheden. Plezant om de mussen doende te zien. Sommigen hebben jongen bij die druk fladderend met hun vleugels aangeven dat ze ook wel wat lusten. Heb de indruk dat er niet echt meer overblijft voor de ouders….

Ga te voet naar Estella, is maar 2km van de camping gelegen. Bewandel de Camino, de wandelweg der Compostela-gangers. ’t Is pas half tien en het is al tamelijk druk. Sportievelingen stappen alsof niks hen deert, maar ochere, er strompelen ook een paar wandelaars voorbij, blik op oneindig, lijkend op zombies, duidelijk last hebbend van blaren en andere ongemakken. Maar zij gaan dapper door. Op karakter…

Ik bezoek het stadje, als een echte toerist. Begin aan de ‘Iglesia del Santo Sepulcro’ waar enkel de buitenkant kan bezien worden. Dateert van eind 12de eeuw, het gotisch portaal van 1340. Santiago staat prominent te pronken, zij het wat verweerd door regen en wind. De 12 apostelen mogen er ook zijn. Mengeling laat-romaans en vroege gotiek. In de hoek naast het portaal zie ik een slang van zo’n 70cm. Blijkt dood te zijn. Gaat gewillig op de foto…

Loop de trappen op naar het ‘Convent of Santo Domingo’, maar blijkt omgebouwd te zijn tot een home voor oudjes. Grijze mensjes tussen grijze stenen uit de 13de eeuw. Niet echt om vrolijk te worden…

Wat hoger ligt het ‘Castelo Zalatambor’, gebouwd tussen de 11de en 13de eeuw om de Franken tegen te houden. Hier ook geen succes, gaat pas open om 11u30…. Hop, naar beneden…

Voor mij ligt de ‘Puente de la Cárcel’, gebouwd in de 12de eeuw en verwoest in 1873 tijdens de 2de Carlistenoorlog. In 1970 werd ze in oorspronkelijke vorm herbouwd. Straffe boogbrug over de Rio Ega die de wijken San Pedro en San Miguel met elkaar verbindt. Vroeger, heel lang geleden toen de dieren nog spraken, lag hier dichtbij een gevangenis. Vandaar dat de brug ook gekend is als ‘Puente Picudo’.

Carlisten-oorlogen. Weet er weinig van. Enkel dat ze plaats vonden in de 19de eeuw en dat Franco indertijd de Carlisten rond zijn vingers wist te winden…. Word ietwat wijzer in het ‘Museo del Carlismo’ gewijd aan die periode en gevestigd in de Gouverneurswoning, gebouwd in 1613. Jammer dat de teksten enkel in Spaans het verhaal vertellen, maar ik kreeg een Engelstalig boekje mee. Grote hulp… Echt de moeite waard en zeker zijn 2 euro inkom méér dan waard.

Ga de trappen op naar de ‘Iglesia de San Pedro de la Rúa’, gebouwd eind 12de eeuw, het portaal met Arabische invloeden rond 1230. Binnen een doopvont uit de 12de eeuw en nog wat andere “snuisterijen”, het bekijken waard. Wat hoger ligt de kloostergang, dat maar 2 galerijen heeft. Toen het kasteel van Zalatambor in 1572 werd verwoest, dat boven op een rots staat boven de kerk, werd het dak van de kerk ernstig beschadigd en vernielde de zuid- en oost-galerij van de kloostergang. Wat overblijft is prachtig met romaanse kapitels. Eén van de zuilen bestaat uit 2 getorste kolommen. Voor minder actieve mensen en/of vermoeide Santiago-gangers is er een lift…

En voorts dwaal ik door de straatjes, wandel over pleinen, drink een paar pinten, eet lekkere pintxo’s, koop kersen en een sinaasappel die ik al stappend opeet. Wandel door het ‘Parque de los Llanos’ en geniet op een bankje van een boomklever die duchtig jacht maakt op insecten die zich trachten te verschuilen tussen de boomschors. En olé, zijn jong zit in het gras te wachten tot de ouder insectjes in zijn bek stopt. Boeiend en jammer dat ik geen fototoestel heb. Het is blijkbaar compleet naar de Filistijnen, de lens beweegt niks…

Als ik terug naar de camping wandel, zo rond 16u, vragen 2 Italiaanse meisjes me de weg naar de Albergue San Miguel en zijn opgelucht als ik hen vertel dat het nog maar 2 km wandelen is. Wat verder: een Oostenrijkse moeder en haar dochter van 9 zijn al 100 km onderweg en stralen als ik hen de weg wijs naar de Albergue Municipal…

18u30. Ik vraag Charel of hij nog een ritje wil doen. Tuurlijk zget hij tot mij in fietsen-taal. Ik volg een eindje de Camino en heb al medelijden met de wandelaars die deze helling te voet moeten doen, zonder batterij… Ik rij verder, volg een grindpad dat overgaat in een ander grindpad en nog eentje verder sta ik in een dorp waar ik de naam niet van weet en ik geen levende ziel aantref waar ik het zou kunnen aan vragen. Dat heet dan “fietsen zonder kaart”…

Om half negen kom ik terug in Estella, 33 km “gechareld” langs een wondermooi landschap onder een stralend blauwe lucht. Is nog 30 graden…..

Na een vree deugddoende douche, ga ik naar de bar. De barman ziet mij komen en zet meteen een fles Rioja Alavesa op de toog met een glas. Kost me 5 euro…. En ik schrijf…