Dardense bossen
Door: webmaster
20 Oktober 2009 | België, Gent
Oeps, ben EINDELIJK thuis van het weekendje in de belgische, meer waalse ardennen! Nu pas, omdat ik het nodig vond om nog es rond te rijden via Butte de Montsec, om me ervan te vergewissen of er alginder niemand mijn verloren gelopen fototoestelleke was tegen gekomen op 9 juni. Om kort te zijn: ijdele hoop vaneigens! Maar nu heb ik tenminste de moeite gadaan om tot het besluit te komen: welke dommekloot rijdt 400km extra om tot de vaststelling te komen dat op een loslopend foto-apparaat geen naam staat. Hoogstens wat foto's, maar die zijn vlug gewist natuurlijk...
Over tot ons leuk verblijf in een onooglijk dorp Givry, behorende tot de gemeente Bertonge. Waren gelogeerd in een prachtig, typisch ardens bouwwerk, vrij luxueus en zeker ruim genoeg om ons elven op een zeer comfortabele manier te slapen te leggen. Excuseer, we waren met z'n twaalven, als ik Dymo, de border collie ook ga meetellen. En aangezien dat het beest zich evengoed kon gedragen als de rest, was het dus een volwaardige bewoner.
De voornaamste activiteiten hebben zich gefocust op het bezoeken van het lokale café en, uiteraard, op wandel te gaan in de wijde omgeving. Tot ierders tevredenheid mocht ikzelf geen wandelingen uitstippelen, geen kaartlezen, zelfs geen stafkaart vasthouden. Dus alles bleef beschaafd. En het dient gezegd: zonder namen te noemen maar met een speciale vermelding voor Xa4 en Johan, het kaartlezen verliep niet altijd met evengroot succes, maar we kwamen wel altijd terecht, zij het eer door toeval dan kunde. Anderzijds zijn onze tripjes naar het Café du Commerce nu al legendarisch voor Givry. Die waren telkens kort maar zeer hevig, zodat de patronne zich voor ze de keet gaat sluiten (definitief dan) geen betere en gullere klanten kon dromen. De bezoekjes hadden naderhand wel invloed op de volgende wandelingen. Ik spreek natuurlijk voor mezelf, maar van de zondagse namiddagwandeling herinner ik me het eerste half uur absoluut niet meer. En dat was duidelijk de "schuld" van de Rochefort....
Of het NIET vinden van de Tour Russe ook te maken had met een uitvoerig bezoek aan de lokale pub kan ik niet beoordelen. Feit is dat we door het niet vinden van deze toren wél uitkwamen aan een prachtige kijkhut. Spijtig genoeg hadden de herten niet de intentie zich te tonen. Dat deden ze de dag voordien wél, 4 hindes en één bok dedju! En daar bleef het bij, maar een beter resultaat kun je moeilijk verwachten van een "buske vol geandicapten"....
De Perneliaanse kookkunsten van Xa4 waren zoals gewoonlijk uitstekend, al moet ik zeggen dat het overdadig gebruik van kardemon een kleurrijke toets heeft gegeven aan wat meestal omschreven wordt als bruine restproducten... Tot heil en glorie van de gaaaaaaaaaaaaaaazzzz natuurlijk.
Fascinerend was ook de alleenstaande boom die te zien was vanuit de keuken en eenzaam aan de einder/kim eenzaam stond te wezen. Axl is dat samen met zijn Lieve es van dichtbij gaan bekijken en kwam tot de vaststelling dat het een eenzame spar was. Raadsel opgelost bij dezen: sparren kunnen ook eenzaam zijn. Foto van dit prachtexemplaar te bevragen bij zijn ontdekker.
God, en voor de rest kan ik me niet zoveel meer herinneren (die Rochefort toch...), behalve dat het vree wijs was en zeker voor herhaling vatbaar. Volgende keer met z'n zestiennen naar Givry waar er tegen dan hopelijk een opvolger is om Café du Commerce uit te baten??
Maar ik veronderstel dat meerdere deelnemers aan dit schitterend WE zich wel zullen geroepen voelen om meer details naar voor te brengen. Ik kijk er al naar uit.....
Over tot ons leuk verblijf in een onooglijk dorp Givry, behorende tot de gemeente Bertonge. Waren gelogeerd in een prachtig, typisch ardens bouwwerk, vrij luxueus en zeker ruim genoeg om ons elven op een zeer comfortabele manier te slapen te leggen. Excuseer, we waren met z'n twaalven, als ik Dymo, de border collie ook ga meetellen. En aangezien dat het beest zich evengoed kon gedragen als de rest, was het dus een volwaardige bewoner.
De voornaamste activiteiten hebben zich gefocust op het bezoeken van het lokale café en, uiteraard, op wandel te gaan in de wijde omgeving. Tot ierders tevredenheid mocht ikzelf geen wandelingen uitstippelen, geen kaartlezen, zelfs geen stafkaart vasthouden. Dus alles bleef beschaafd. En het dient gezegd: zonder namen te noemen maar met een speciale vermelding voor Xa4 en Johan, het kaartlezen verliep niet altijd met evengroot succes, maar we kwamen wel altijd terecht, zij het eer door toeval dan kunde. Anderzijds zijn onze tripjes naar het Café du Commerce nu al legendarisch voor Givry. Die waren telkens kort maar zeer hevig, zodat de patronne zich voor ze de keet gaat sluiten (definitief dan) geen betere en gullere klanten kon dromen. De bezoekjes hadden naderhand wel invloed op de volgende wandelingen. Ik spreek natuurlijk voor mezelf, maar van de zondagse namiddagwandeling herinner ik me het eerste half uur absoluut niet meer. En dat was duidelijk de "schuld" van de Rochefort....
Of het NIET vinden van de Tour Russe ook te maken had met een uitvoerig bezoek aan de lokale pub kan ik niet beoordelen. Feit is dat we door het niet vinden van deze toren wél uitkwamen aan een prachtige kijkhut. Spijtig genoeg hadden de herten niet de intentie zich te tonen. Dat deden ze de dag voordien wél, 4 hindes en één bok dedju! En daar bleef het bij, maar een beter resultaat kun je moeilijk verwachten van een "buske vol geandicapten"....
De Perneliaanse kookkunsten van Xa4 waren zoals gewoonlijk uitstekend, al moet ik zeggen dat het overdadig gebruik van kardemon een kleurrijke toets heeft gegeven aan wat meestal omschreven wordt als bruine restproducten... Tot heil en glorie van de gaaaaaaaaaaaaaaazzzz natuurlijk.
Fascinerend was ook de alleenstaande boom die te zien was vanuit de keuken en eenzaam aan de einder/kim eenzaam stond te wezen. Axl is dat samen met zijn Lieve es van dichtbij gaan bekijken en kwam tot de vaststelling dat het een eenzame spar was. Raadsel opgelost bij dezen: sparren kunnen ook eenzaam zijn. Foto van dit prachtexemplaar te bevragen bij zijn ontdekker.
God, en voor de rest kan ik me niet zoveel meer herinneren (die Rochefort toch...), behalve dat het vree wijs was en zeker voor herhaling vatbaar. Volgende keer met z'n zestiennen naar Givry waar er tegen dan hopelijk een opvolger is om Café du Commerce uit te baten??
Maar ik veronderstel dat meerdere deelnemers aan dit schitterend WE zich wel zullen geroepen voelen om meer details naar voor te brengen. Ik kijk er al naar uit.....
-
20 Oktober 2009 - 07:04
Rosie:
Ik moet eerst een sollicitatiebrief geschreven krijgen, mezelf aanprijzen op deftige wijze, liegen dus ! Help ! -
20 Oktober 2009 - 07:16
Mmm:
Rosie, ik leen je wel een mantelpakje en een blond prukske. Jana heeft nog ergens wel nagellak en vuurrode lippenstift. -
20 Oktober 2009 - 08:40
Rosie:
Ja, goed maar lever er dan maar iets bij om een bepaalde leegte te vullen want dat pakje zal wel een beetje jouw vormen aangenomen hebben. -
20 Oktober 2009 - 10:20
Filip T:
Ik heb nog iets Kellygroens en fluogeels. -
20 Oktober 2009 - 17:46
Boman XL:
Was vergeten dat het varkensgebraad onbeschrijflijk lekker was. Vandaar.... -
20 Oktober 2009 - 19:05
Mmm:
Beste Bo, wat bedoel je met vandaar... -
20 Oktober 2009 - 19:37
Boman:
Gewoon, "onbeschrijflijk" lekker, vandaar niet te beschrijven hé :-) -
20 Oktober 2009 - 19:39
Rosie:
Hier gaan we dan, een verslag van mijnentwege
Dag 1 :
Jéhan zit in de fille, de man komt helemaal van Amsterdam om dan weer naar de Ardens te rijden. Dus Mieke, de goede vrouw neemt vakkundig het stuur over terwijl manlief zich lekker in een donsdekentje wentelt op de achterbank. De gps- madam geeft ons de goede weg en ik verplicht Mieke om voor één keer naar dat opdringerig vrouwmens te luisteren. "De kortste weg" ! blijkt zéér bochtig te zijn en ik kom stijf en bleek in de Ardens toe.
Alwaar de al uren aanwezige bende ons enthousiast ontvangt, ze moesten wel blijven aperitieven.
Een maaltijd à la Pernelli en voor mij een heerlijke lasagna, Padre Lucas zegt het gebed, MMM sluit vroom de oogleden... gezellige, lekkere maaltijd.
Om de drukte af en toe te ontvluchten (ik leef alleen) rook ik een sigaretje en speel met Dymo, telkens als ik een stamp onder de bal geeft denk ik dat ik een schaap een helse trap geef want dat beest doet gewoon alles wat je in documentaires over border collies ziet.
Na veel tralala en tralalie worden de plannen voor morgen gesmeed en op een zeer Christelijk uur trekt iedereen stillekes naar boven (elk met een fles water in de hand).
dag twee is voor de volgende keer -
21 Oktober 2009 - 11:40
Van 't Fleske:
Een fles WATER ????? 'k Geloof er niets van. -
21 Oktober 2009 - 11:40
Van 't Fleske:
Of was het eten zo zout ? -
21 Oktober 2009 - 11:42
Van 't Fleske:
Of de smidse te heet ? -
21 Oktober 2009 - 11:43
Van 't Fleske :
Of de tralala te tralalie ? -
21 Oktober 2009 - 12:15
Rosie:
Nee nee, wij zijn gewoon professioneel en dit onder het motto "beter een fles water dan een kater".
En azo kun je op een deftig uur en met deftig lijf aan de eerste wandeltocht beginnen.
-
21 Oktober 2009 - 15:13
Filip T:
Dat motto kon zo zijn overgenomen van de poezenboot.
Ik hoop voor jullie dat Dymo geen Nederlands kan lezen.
Toch raar dat Bo zich niets herinnert van dat water uit de grijze zone. -
21 Oktober 2009 - 16:15
Rosie:
dag 2 (deel 1)
Omstreeks negen uur begint het huis te leven. Strompel strompel, goedemorgen morgen goedendààààààààg.
De hond wil met zijn schaap spelen
Xavier gaat achter ontbijt en keert na het ontbijt nog eens terug voor een pakje suiker. Het schijnt dat daar een skone madam achter de kassa staat (het kan best zijn dat ik dit verzonnen heb alhoewel de kans altijd groot is dat het de waarheid is).
Na een gezellig samenzijn aan de ontbijttafel steken we de voeten in de wandelschoenen. Het cafeetse is nog niet open. Wandel wandel en de lucht ziet zwart, toch maar een béétje regen en dàn komen de jagers die ons wegsturen van het padje richting bos, algemene bah. Onze kaartlezers Jéhan en Xavier stippelen een andere route uit en zelfs onzen Bo krijgen we mee de andere richting uit. Deze laatste zit al regelmatig met zijn kont in de lucht om de paddestoelen (skoone) op de gevoelige plaat vast te leggen. Het gaat bergop, bergaf en prompt steekt Marléne de leiband van de hond in mijn hand, de hond die schrik heeft van de schoten en mij lekker omhoogtrekt.
Ik ben aangenaam verrast want alle wandelaars zijn behalve wat gekwebbel echt lekker rustig,(ge weet dat toch maar nooit met een groep).
En na een fikse wandeling een beetje eten, jaja gezellig. Op den duur gaat iedereen echt geloven dat we een foefenweekend hebben gehad.
-
21 Oktober 2009 - 16:26
Boman:
Ik was liever die jagers wat gaan ambeteren! Maar in een democrazy moet je je aanpassen aan wat de meerderheid beslist. Schijterds.... :-) -
21 Oktober 2009 - 16:29
Boman Again:
@ Van 't Fleske die vol ontsteltenis 5 uur geleden de volgende vraag stelde: Een fles WATER ????? Waarde, ik kan je absoluut geruststellen: ik deed daar uiteraard niet aan mee! Ik heb tenslotte een reputatie hoog te houden niewaar.... Trouwens, van water moet je gaan p.... midden de nacht! :-) -
21 Oktober 2009 - 16:31
Boman Weer Again:
@ R ==> ik had ondanks het niet meenemen van water toch ook geen kater! -
21 Oktober 2009 - 17:29
Rosie:
Ge hebt hier helemaal boven zèlf gezegd dat ge U niet veel meer herinnerd, dat waarde gij toch die op een bepaald moment zei "laten we wat water drinken dan kunnen we morgen fris aan de dag beginnen"! -
21 Oktober 2009 - 17:37
Rosie:
Wikepedia : een reputatie is een kwestie van perceptie en kan verschillen naargelang de opvattingen van de waarnemer of van de kringen waartoe die behoort. Het hoeft dus niet te verwonderen dat er wellicht meer onterechte dan terechte reputaties circuleren die zich gedragen als goed zich reproducerende "memen"= een besmettelijk informatiepatroon.
een reputatie is toch saai he -
21 Oktober 2009 - 20:02
Boman:
@ R: Goe geprobeerd.... :-)
-
22 Oktober 2009 - 05:49
Van 't Fleske:
@Boman-again : toch nog één met verstand in huis. Ik wist het wel, gij zult mij nooit teleurstellen gij. -
22 Oktober 2009 - 05:51
Van 't Fleske:
By the way : dit is tenminste een kleurencombinatie die goed leesbaar is. Waarvoor mijn dank Bo-man. -
22 Oktober 2009 - 10:07
Boman:
@ De Fles: You're welcome, my friend. En den cd van Gido van Gent ligt klaar. 't Weekend begint morgen => potten pakken in de mande????? -
22 Oktober 2009 - 10:08
Rosie:
tweede dag (deel 2
Weer fris en monter stapten de geandicapten in et buske. Op weg naar de bossen zonder jagers. Jéhan en MMM voorop.
We komen in een schoon en groot loofbos terecht,
vier hindes en een bok.
Een heuse jachttoren mét daarin dozen met fleskes alcohol (ethyl), ontdekt door wie anders dan Bo.
De brave man had last van dat beeld dat hem achtervolgde maar Leen ontnuchterde dat telkenmale door te zeggen dat dat gevaarlijk spul was.
Deze obsessie zou later op de dag verdwijnen, ...
Wederom een gezellige wandeling. We maakten een groepsfoto.
Axel en Lieve waren bij deze afwezig om hun studie Italiaans bij te schaven én om naar de eenzame boom te gaan kijken.
Ondertussen terug bij de wagen aangekomen. Jéhan wist nog een Russische toren staan die wel de moeite was. Het was niet ver, maar 500 meter stappen. Een stilteaanvraag komt vanonder MMM haar oogleden dit uit pure liefde voor haar man (deze verpersoonlijking van de oase van rust kan eerbied voor de stilte wel waarderen).
Bij die 500 meter kwam een nulleke bij en nog steeds geen toren. Jéhan besefte dat ie Russische Roulette aan het spelen was en toen keerden we terug.
Maar niet helemaal onverrichter zake want we kropen nog even in een uitkijkhut maar het beestenbos verstopt zich want het is jachtseizoen.
Terug in de bus en iiieeeeeiiiip (remgeluid)het caféééétse is open !
Bo vergeet prompt zijn beeld van de achtergelaten fleskes.
Axel en Lieve laten de Italiaanse cursus achter in bed en zijn daar direct.
Jéhan en MMM doen samen boodschappen voor het laatste avondmaal.
deel 3 voor de volgende
-
22 Oktober 2009 - 11:39
Van 't Fleske:
Rosie ben je wel zeker van die flessen water ?
Gij hebt anders wel heel rare dromen zeg.
In een buske naar een bos zonder jagers om een groepsfoto zonder Axle & Lieve te nemen omdat zij op dat moment met een cursus en een eenzame boom in bed liggen, terwijl Bo-man in een jachthut ALCOL ontdekt en Leen hem moet zeggen dat dat gevaarlijk is, terwijl Johan Russische roulette aan’t spelen is op een toren die maar op 50.000 meter stappen van bij jullie vandaan ligt en MMM de stilte onder haar oogleden ziet verdwijnen uit pure liefde voor haar man, terwijl jullie met ze’n allen in een uitkijkhut zitten in een jagersbos vol beesten en dat terwijl het café iiieeeeeiiiip open is ?? En waar waren L&M&Cujo en Xa4 en zijn madam op dat moment ??? Of mochten die niet meespelen in uwen droom ????
-
22 Oktober 2009 - 12:12
Rosie:
wat bent U toch een ambetant manneke, is dat omdat U uw broekske van uit de tijd van de jeugdwerking niet meer aankrijgt ? -
22 Oktober 2009 - 21:00
Boman:
Alee Rosie, ge doet da goe, doe maar verder met verslaan van het weekend. Tis bijna gedaan.
Bij dezen wil ik er wel aan toevoegen dat ik vanuit de kijkhut een klapekster heb waargenomen. En een gaai. Kleine detailkes weliswaar, maar toch genoeg om het beestenbos niet zo doods te maken.
Is dat trouwens zaterdag dat A&L vertrekken op hun reisje naar Mexico?? En waarom starten zij geen "waarbenjij.nu" site??? Zal het morgen ook ne keer moeten vragen als den Axl zijne velo binnensteekt bij mij. -
22 Oktober 2009 - 23:17
Filip T:
Kuursuusen zijn nooit vrijijblijijvend. -
23 Oktober 2009 - 09:16
Rosie:
ik schrijf en hij zet het er niet op !!!
Waarom : om spam tegen te gaan zijn opmaakcodes en typische spamwoorden niet toegestaan, wijzig je reactie en probeer het opnieuw.
Wat is dat nu weer ?
-
23 Oktober 2009 - 11:35
Boudewijn Van De Woe:
Vader Haai en zijn zoon zijn onderweg. Plotseling zwemt er boven hen een groep mensen.
Zegt vader haai : Wel, mijn zoon, nu gaan we zo ver naar boven, dat allen de bovenste helft van onze vin te zien is en draaien enkele ronden rond die zwemmers !
Zo gezegd, zo gedaan.
Vader haai : Jongen, nu doen we dat opnieuw, maar laten nu onze hele vin zien !
Dus die twee zwemmen weer enkele ronden rond die zwemmers en duiken dan iets dieper.
Vader haai : Wel, mijn zoon, nu langs beneden aanvallen en vreten maar !
Dat doen ze dan ook. Alle zwemmers worden opgepeuzeld.
Een beetje later, terwijl vader en zoon daarna rustig en tevreden rondzwemmen en nagenieten, vraagt zoon haai: Papa, waarom hebben we eigenlijk eerst al die ronden rond die zwemmers gezwommen, we hadden ze toch zonder probleem direct kunnen opeten ???
Zoon, 't is heel simpel, jongen. Leeg gescheten smaken ze gewoon veel beter !
GAAAAAAAAAAAAAAAAAAZZZZZ
-
23 Oktober 2009 - 12:09
Rosie:
Dus eens aangekomen voelden we hoe dorstig we waren (nochthans hadden we water mee én opgedronken).
De plaatselijke bevolking keek met argusogen maar dit ging snel over in een minzame glimlach daar we vriendelijke mensen zijn én er bevinden zich een aantal vloeiend de Franse taal kwebbelende mensen onder
ons.
Een aimabele madam baat deze zaak uit, maar niet meer voor lang. Lucas droomt hardop over "le panier d'or". De kleine kan de fietsenverhuur doen en madam zoekt de geandicapten bij mekaar (buske heeft ze al).
Voor de rest kun je rustig achteraan nog een winkeltje doen, begrafenisondernemer spelen voor degene die zich doodzuipen, ideeen "zat".
Leen, Hilde en ik zitten lijk brave dames te leuteren en te teuteren aan een tafeltje.
Mieke en Jéhan besluiten het vlees te bereiden ,voordat het te laat is. Lieve die gaat ostentatief mee patatten schellen omdat ze anders niet weet hoe ze heel die zooi anders nog uit dat cafétse kan krijgen.
Even later gaat het buske ook naar huis, alwaar de hond meteen weer met zijn schaap wou spelen.
Maar enkelen blijven nog even, voor de gezelligheid he.
Die madam verkocht ook plaatjes van de jukebox en Xavier kwam er een vierkant kartonnetje tegen dat een plaateke van manneken pis bleek te zijn. Promp haalde hij zijn zangstonde boven en bracht dit liedje, onder veel bijval, ten berde. Altijd mooi meegenomen zo een cultureel evenement bij U te hebben.
Axel en Bo kochten er ook een paar maar zongen niet meer, ze begonnen oergeluiden te maken.
En toen was het nog echt 500 meter stappen maar het leken er 5000, waggel waggel.
Einde van deel Ik weet niet meer hoeveel van hoeveel. -
24 Oktober 2009 - 00:31
Filip T:
Eenzame beau M -
25 Oktober 2009 - 08:17
Rosie:
En toen was er het laatste avondmaal, door allen heel lekker bevonden.
Flitsende beelden :
Marléne en ik gaan de afwas doen, en als afgesproken verschijnen alle mannen in de keuken. Marléne fezelt "alé, we hebben toch nog aantrok".
De vrouwen zitten aan de eettafel te "vrouwen" in alle sereniteit. De mannen zitten in de tv-zaal te "mannen" mét veel kabaal.
De mannen krijgen de kachtel niet aan, Xavier tovert met Zipblokjes en krijgt applaus,... maar de kachtel is niet aan.
Marléne en ik lopen verloren "hier gaat het over de kinderen en dààr gaat het eerder over kinderen maken (als je begreipt wat ik bedoel.
Een alcoholhoeveelheidstest bestaat eruit dat Marléne water bij de wijn doet in de mannenafdeling. Ze proeven het nog (of dat bij allemaal het geval was is niet bewezen) want op gegeven moment smijt Axel die doos in de keuken.
Xavier neemt ons mee op avontuur in de keuken. Hij heeft een heel groot kruiswoordraadsel gevonden.
De kachel vakkundig aangestoken door Marléne spuit rook én er hangt een rookdetector die wérkt. Wat een herrie.
Tijdens die herrie denkt Jéhan, lekker gaan slapen, die bende let nu toch niet op me.
En weer een groepsfoto, in de zetel, zonder geluid goddank.
Veel later, zitten àlle madams weer in de keuken. De mannen vervoegen ons, met de laatste restjes flessen die ze bij zich hadden. Ze weten niet wie het gedaan heeft in Midsummer murders.
MMM smijt haar oogleden over ieders schouders,...
Of er nu iemand water bij had om te gaan slapen weet ik niet...
Maar twas gezellig ! -
25 Oktober 2009 - 15:09
Filip T:
whole lotta rosie -
26 Oktober 2009 - 10:16
Rosie:
ACDC
Hint : In De laatste schow doen ze altijd een boekverbranding op ma avond.
Zondagochtend, zo rond de negenen. Strompel, mompel, goeiemorgen morgen goeiedààààg.
Ontbijt, schoenen aan, buske in,...
Het begint meteen bergop, Bo legt me aan de riem en trekt me naar boven. Hij snuffelt alleen maar wat in de rondte en om de vijf meter sproeien doet ie goddank niet.
Axel denkt tevreden aan de Italiaanse les en Lieve die mijmert dromerig over de eenzame boom.
Xavier speurt het bos af naar een eenzame boom terwijl zijn madam rustig glimlachend verder gaat "van tiktiktik met haar wandelstik".
Lucas gaat van "pom pom pom, doen we hier een cafétse open weerom"?
Marléne die denkt wiedewiet "ich het mein en diech het deine"
Leen, in algemene gestage tevredenheid zingt "leggen we hem niet aan de les, dan steken hem toch in een fluo hes".
Mieke heeft energie genoeg om nog wat crawloefeningen te doen tussendoor.
Jéhan, die weet "ik ben de fristste van allemaal" ook als is ie nog in geen twee dagen gewassen.
En, ja op de terugweg langs het cafétse.
Weer vijf dezelfden die achterblijven en die 500 meter tot 5000 maken.
Beetje eten, de helft vertrekt naar Gent.
Mieke en ik blijven thuis keuvelen terwijl de rest nog eens op zoek gaat naar "La Tour Russe"
Het is gedaan !
-
27 Oktober 2009 - 14:32
Van 't Fleske:
Hoezo 't is gedaan ??? -
28 Oktober 2009 - 11:13
Filip T:
Mooie zomer geweest. Laatste blad van eenzame dardense boom gevallen. Toch best niet voor de mond nemen. Er bestaan betere blaadjes om op te kauwen om het geheugen fris te houden. Wordt het winters koud, dan is er nog altijd op maandagavond de laatste show om zich aan te warmen. Stoken doe je blaadje per blaadje. Tot het vuur weer oplaait en er een kot in de vlammen opgaat om het ijs nog wat sneller te doen smelten. Of stoken met ethyl. De liefde maakt toch blind. Een hamer slaat maar slingert niet. En apen houden bij mijn weten geen winterslaap. Dus is het nooit gedaan. Het is met fleskes zoals met eb en vloed. Bij laag peil is het leeg, maar voor je het weet is het weer gevuld. De ene reis is nog niet verslagen, of de andere staat al voor de deur. Het ene gat is nog niet helemaal gevuld, of er is al een ander geslagen in een veel te nauwe zak voor zoveel muzak in een doordeweekse werkweek die door krolse katers gevuld worden. Zonder schoudervullingen lastig om dragen. Meer dan ik alleen gaat mettertijd gaan hangen. Er zich bij neerleggen is een ander paar mouwen. De sneeuwpret is op komst als kleine remedie tegen de vergrijzing. En dan komt de lente en worden de fietsen opgepompt. Gedaan? Wat gedaan? 't Moet nog beginnen. -
28 Oktober 2009 - 18:03
Boman:
Toch vre wijs dat er zo'n goeie verslaggeefster bij was in dardennen hé!! Tis allemaal ech waar wat zij schreef.
Kan R volgend jaar misschien meefietsen ???... -
28 Oktober 2009 - 23:39
Filip T:
Aaah, kijnekeerdaasie, eileefnoch. -
29 Oktober 2009 - 17:57
Rosie:
ziedewel, hij zegt dat alles waar was, dus heeft hij ook water gedronken. -
29 Oktober 2009 - 20:58
Filip T:
beidewein -
30 Oktober 2009 - 06:51
Van 't Fleske:
En toch geloof ik er niets van dat Bo-man water heeft gedronken. -
30 Oktober 2009 - 23:52
Filip T:
Ik begin te peizen van wel. 't Kleur kan hem niet meer schelen. Een nieuwe bladzijde beginnen komt niet meer op in hem. R als verslaggeerster aanstellen voor zijn volgende project vindt hij wel handig.
-
31 Oktober 2009 - 08:08
Boman:
Over naar de volgende pagina.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
