BOrakalalo

Vriendinnen en vriende,

Laatste, echt het laatste verhaalke vanuit Johannesburg vooraleer ik straks naar de luchthaven word gebracht.
Mag efkes gebruik maken van Arne zijn buro in het UNESCO gebouw, het Merafi House.

Gisteren nog een prachtige dag gehad in Borakalalo National Park. De weersvoorspelling was niet schitterend, maar ik heb ervaren dat de Afrikaanse weermakers blijkbaar niet zo'n goeie relatie hebben met de weergoden, want de voorspellingen moet je altijd (toch meestal) met de nodige korrels zout nemen. Dus... behoorlijk straffe zon en meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt nog wat extra bij te kleuren.

Ons geparkeerd aan de oevers van het stuwmeer, nen dikke tettink aan de haak en wachten maar. Bleek niet de goeie techniek te zijn, want bij het binnenhalen was de tettink opgevreten en van vis geen spoor. Andere techniek: aktief vissen! Lijn in de hand en bij het minste gevoel dat er "iets" aan de worm peuzelde, meteen aanslaan. En nu ging het plots veel beter, zodat we de ene na de andere talapia naar boven haalden. Het ging zelfs zo goed, dat we zeiden: om 15u stoppen!
Kortom, we hebben ons een behoorlijke hoeveelheid talapia bijeen gevist en daar de 11 dikste van gehouden.

Na het vispartijtje ook nog een game-drive gedaan en kunnen genieten van koedoes, waterbokken, gnoes, zadelrug-jakhals, giraf en de onvermijdelijke impala's. Maar bovenal genieten van datgene waar het park bekend voor staat: de vogels. Meest indrukwekkend vond ik de visarenden, zonder natuurlijk afbreuk te willen doen aan de rest van het hier rondfladderende vogelbestand. En te weten dat je voor de inkom van het park maar 25 rand betaalt + 10 voor het voertuig...

's Avonds natuurlijk de vers gevangen viskes opgesoupeerd! Met ons beidjes 2 grote pannen overheerlijke talapia. Met verse tomaat en patatjes in een roomsaus. Wat dus weeral een zoveelste feestmaal was. Het gezegde "en zij leefden van de jacht en de visvangst" mocht hier nu es echt letterlijk genomen worden....

Tot straks aan de toog he makkers....!!